Cursus Pittige Pubers

Interview met Sharon over haar deelname

Hoe kwamen jullie terecht bij de Pittige Pubers cursus?
Via de school van onze dochter, het Pallas Athene college.

Wat was voor jullie de reden om mee te doen aan de cursus?
Interesse en verbeterpunten in de opvoeding van en communicatie met onze dochter. Waar wij wat hulp bij konden gebruiken, was het uitspelen dat onze dochter, die enig kind is, deed tussen mijn man en mij en het regelmatig negeren van bepaalde regels die soms zelfs grensoverschrijdend waren.

Wat tijdens de cursus mede naar voren kwam, was dat het knelpunt niet bij onze dochter lag, maar juist bij ons. Wij als ouders mogen best een verschillende aanpak hebben (we hoeven niet altijd op 1 lijn te zitten), maar dan moesten wij de juiste aanpak wel eerst hebben overlegd.

Zodra onze dochter merkte dat wij niet consequent waren of er onderling niet uitkwamen, zag zij ruimte om te kunnen gaan uitspelen. Uiteraard lastig, maar wel degelijk ons eigen aandeel. Overigens merkt zij nu dat mijn man en ik beter met elkaar communiceren, hetgeen inmiddels heeft geleid tot meer duidelijkheid naar onze dochter. Dat gaat een stuk beter.

Wat heeft de cursus jullie opgeleverd?
Betere communicatie, een betere houding bij conflicten, oplossingsgerichte tips en handvatten. Het feit dat een brein, het lichaam en de persoonlijkheid van een kind in de pubertijd nog niet af en gevormd is en nog verder moet groeien en ontwikkelen, is een belangrijk punt om in acht te nemen bij de opvoeding.

Kinderen op die leeftijd kunnen er niets aan doen dat zij nog niet makkelijk kunnen schakelen en plannen, nog niet goed nut van noodzaak kunnen onderscheiden en bepaalde (gevaarlijke) situaties nog niet kunnen overzien. Terwijl hun hormonen alle kanten op schieten, moeten ze tegelijkertijd op school goed presteren en zich op sociaal vlak profileren om maar niet buiten de groep te vallen. Ook dat waren wel al bekende feiten, maar ze zijn ons tijdens de cursus weer duidelijk gemaakt.

Ruimte geven
In dat opzicht merken wij, dat nu wij onze dochter meer ruimte geven om zelf te ontdekken en niet alles voor haar doen zij veel zelfstandiger wordt en zichzelf beter kan ontplooien. Soms gaven we haar overdreven veel ruimte, wat zij uiteraard wel erg makkelijk vond.

Zij merkt aan zichzelf ook dat zij groeit en ontwikkelt, hetgeen haar ook gelukkig maakt. Ook helpen wij haar bijvoorbeeld zelfstandig te plannen en anticiperen met betrekking tot het maken van huiswerk en het leren voor toetsen. Dat gaat haar steeds beter af.
Wij staan standby voor als zij er hulp bij nodig heeft, maar ze probeert het eerst zelf. Zo heeft zij vandaag al het huiswerk voor overmorgen gemaakt, omdat zij weet dat zij daar morgen niet aan toekomt in verband met een schooluitje.

Verschillende aanpak methodes
Tevens hebben wij tijdens de cursus geleerd dat wij als ouders niet altijd iets dat niet naar onze zin gaat, meteen als een probleem moeten zien (de zogenaamde verschillende wasmanden-aanpak). Alleen wanneer er een ernstige situatie is die bijvoorbeeld levensbedreigende gevolgen kan hebben, dan is 'streng' optreden van belang. Dan moet er gewoon geluisterd worden en is onderhandelen geen optie.

Ik merk zelf dat ik wel een stuk relaxter ben geworden als het gaat om echt onbelangrijke dingen. Ruimt mijn dochter bijvoorbeeld haar rondslingerende, vieze kleding en half leeggegeten zakken chips niet op, knoeit ze met haar eten of drinken of laat ze een voorwerp stuk vallen, dan word ik niet direct boos. Ik weet immers dat haar laksheid en onhandigheid niet een bewuste houding is, maar dat ze er gewoon echt niet bij stilstaat.

Brutale mond
Maar ook zaken die ik voorheen als een probleem zag en daardoor groter maakte, probeer ik nu om te denken naar een kleiner ding. Ik relativeer meer; ik haal de situatie uit de 'rode wasmand'. Of het nou gaat om niet op tijd gaan slapen, haar kamer niet willen opruimen of uit het niets een brutale mond opzetten; ik probeer er kalm onder te blijven en geef op een duidelijke manier en op een normale spreektoon (dus zonder stemverheffing) een antwoord of uitleg. Doordat ik nu rustiger blijf, wordt zij niet zenuwachtig en boos en ontstaat er ook geen ruzie. Ik merk zelfs dat ze eerst nadenkt en afweegt, voordat ze lukraak iets doet of zegt.

Onze dochter is best een pittige puber, maar dan in positieve zin. Voor ouders is de pittige kant van een kind soms niet prettig of is het vaak niet gewenst dat een kind tegengas geeft, in discussie gaat of grenzen opzoekt, maar wij vinden dat juist een goede eigenschap. Elk kind is anders, maar wij zijn blij dat onze dochter niet stil en volgzaam is, maar haar mening durft te uiten en sommige beweringen en visies ter discussie durft te stellen. Sterker nog, wij stimuleren en enthousiasmeren haar daarin. Daarbij leren wij haar ook de mening en visie van anderen te respecteren.

Wat verder waardevol aan de cursus is, is de onderlinge interactie tussen de cursisten; je kan ervaringen uitwisselen en elkaar helpen en steunen. De trainers, in dit geval Zwaan en Gerian hebben deze cursus professioneel en met enthousiasme gegeven. Zij vulden elkaar erg goed aan.

Wat zou je zeggen tegen ouders die overwegen mee te doen aan de cursus?
Doen! Het levert altijd wat op, ook als je geen erge problemen in de opvoeding ervaart.

Wil je ook deelnemen?
U vindt ons actuele aanbod op ons activiteitenoverzicht.